Mama, ik verveel me…, hoor je jezelf dat nog zeggen tegen je moeder? of hoor je je kinderen dat regelmatig zeggen? weet je nog wat je moeder of wat jij toen deed? „Misschien kun je buiten spelen, het is mooi weer“ Neee, geen zin in… „Misschien kun je je puzzel afmaken waar je laatst mee bezig was..Neeeee die is stom….“Misschien kun je, je kamer op gaan ruimen dan? Neeeeeh duh.. Hoe meer suggestie je kreeg of gaf…hoe meer het kind in je zich verveelde...dat deed ik ook..totdat ik leerde dat verveling heel zinvol is..zinvol? Jazeker..verveling is zinvol…
Vanuit de stilte
Ik ben heel blij als mijn kind zich verveelt…dan gaan ze een beetje lamlendig rondhangen…en je vertellen dat ze zich vervelen..
Herken je dan: dat je heel je riedel opnoemt van 'dingen-die-ze-zouden-kunnen-doen' maar die de hele tijd afwijzen….totdat jij stilvalt omdat je ook geen ideeën meer hebt…
ze dan nog een tijdje lamlendig rondhangen en dan ineens opstaan en iets gaan doen.
De beste manier om inspiratie te ontvangen is als je stil word…als je stil word en luistert naar de fluisteringen van je ziel….vanuit je stilte komen spontaan je beste ideeën naar boven..
Zwaartekracht als ingeving
Waarom zijn die ideeën zo geweldig? omdat ze suggesties zijn van je onderbewuste…Suggesties die je uit je comfortzone halen, suggesties die je iets gaan leren, suggesties die vanuit je passie en interesse komen....uit je intuïtie..
Ik denk ook dat Newton niet onder die boom zat omdat hij wilde nadenken over zwaartekracht…ik denk dat hij gewoon niets aan het doen was...zich zat te vervelen…en toen ineens vanuit de stilte, tegelijk toen die appel viel....die briljante ingeving kwam…
Even wegleggen
Als je soms niet meer weet hoe je verder moet met je mandala..en maar blijft denken en denken, zal ik dit doen, zal ik dat doen?…is dit wel leuk, passen die kleuren wel bij elkaar?…
Dan moet je gewoon even stoppen…je mandala even aan de kant leggen…want over creativiteit moet je niet nadenken…dat moet niet uit je hoofd komen…maar vanuit je gevoel...uit je hart..
En op het moment dat je even niets doet (eigenlijk je je verveelt) en bedenkt dat je die mandala nog af moet maken…zul je zien dat je ineens wèl die inspiratie hebt en zonder er al te veel gedachten aan te wijdden aan de slag gaat..
Verveling of Wu Wei
In het taoisme is het "doen van niets" - "wu wei". Het betekent letterlijk "niet doen" en door niet-doen, je vervelen..gebeurt er juist heel veel..dan gaat er iets stromen, dan kan er iets stromen..namelijk energie..die anders verloren gaat in het doen..
Die energie kan zich nu gaan richten op het stromen...de inspiratie-energie zullen we maar zeggen.
"Wu wei wordt in het Taoïsme vaak geassocieerd met water en de wijze waarop water zich gedraagt. Ofschoon water vloeit en geen weerstand biedt heeft het toch in zich graniet te eroderen. Water heeft geen vaste vorm zoals een steen of stuk hout, het stroomt overal en kan de kleinste ruimtes vullen. Het lijkt of water niets doet en toch doet het iets. Het gaat er om je niet tegen een stroom te verzetten, te kiezen uit de vele richtingen waarin de stroom vloeit en de gevolgen te accepteren"
-wikipedia-WuWei
Vervelen dus..
Als volwassenen zeggen we bijna nooit meer…"ik verveel me"…omdat we vaak genoeg te doen hebben…dingen die moeten gebeuren…er ligt altijd wel een karweitje op ons te wachten…
We hebben het eigenlijk veel te druk om ons te vervelen...maar het is juist goed om ‘verveel-momenten’ in te bouwen…momenten dat je niets doet…nee, dan niet die telefoon gaan pakken, niet die tv aanzetten, zelfs niet die radio…gewoon even helemaal niets, nada, noppes, niks doen…geen afleidingen....alleen maar luisteren…
en om je heen kijken....zonder oordeel, zonder verlangen, zonder moeten....
Luisteren......luisteren naar het fluisteren van de suggesties van je ziel…
