Ik wil je in dit blog nog even meenemen hoe dit jaar begon en al ben ik hiermee wat laat, April begint altijd grappig toch! Dus wens ik jou voor dit nieuwe jaar de allerbeste mandala-levenslessen toe!
Mijn jaar begon met een grote spiegel en jawel, weer op de Yogamat. Maandag ochtend, 2 januari hoppa de eerst yogales. Een goed voornemen voor dit jaar toch? Maar terwijl ik snel even in het lesrooster kijk zie ik tot mijn grote schrik niet mijn normale teacher maar een vervangster. Deze dame ken ik ook maar is niet mijn favoriet....tjee wat doe ik? Ik voel even door, ga ik niet of wel?
Keelchakra mandala
Een redelijk drukke decembermaand heeft me even van het mandala tekenpad weggehouden. In het mapje 'nog af te maken' zit een keelchakra mandala die ik ergens in september al opzette maar nog niet die ruimte heb gevonden die af te maken. Ik voelde al dat om het keelchakra in balans te krijgen er nog wat mocht gebeuren en dus nog wat tijd mocht krijgen. Wat er wel mocht ontstaan was een Adventskalender mandala...
Allergie
Sommige mensen zitten in je allergie, ken je dat? Ik ga naar specifiek deze yogastudio om een moment voor mezelf te hebben en lekker bij mezelf te landen, goed in te voelen wat ik nodig heb op dit moment. De meeste yogateachers hier hanteren dezelfde filosofie dus ik kom hier graag. Maar ergens vorig jaar op een van mijn vaste yogadagen kwam deze dame als vervanging, ik heb het een tijdje geprobeerd bij haar maar besloot al snel dat haar manier van les geven niet aansloot bij de ervaring die ik graag wil hebben. Dus ik vertrok naar een andere dag.
Ontwijken
Het is een van de eerste bekende stressreacties: Flight haha. Maar ik verschoof niet uit angst maar het was een bewuste keuze. Het lukte aardig om geen lessen meer van haar te krijgen tot de laatste les voor de kerst. Hoppa, daar was ze weer...Ze geeft les vanuit een andere dimensie, doet me een beetje denken aan zo'n ouderwetse balletjuf: "doe nu Dit, doe nu Dat en van je Zus en van je Zo!"
Spek en bonen
Ik doe zo'n les dan maar 'netalsof' mee maar probeer toch op mijn eigen manier dicht bij mezelf te blijven, gelukkig ben ik aardig ervaren en weet de nodige alternatieven en ga niet over mijn eigen grenzen. Dat daarin toch nog mijn uitdaging zit, besef ik de volgende dag als ik de spierpijn voel. Dat gebeurt met niet weer! denk ik....de volgende x, die hopelijk niet komt, zeg ik het haar gewoon dat ik de oefeningen op mijn eigen manier doe!
Universum
Haha en dan denkt natuurlijk het universum: Oh ja? kom maar op dan... En dus zit ik maandag 2 januari toch met mijn goede gedrag en gepaste tegenzin op mijn matje. Ik was er heel lang alleen met de 'juf', tenminste zo voelde het, en vroeg snel aan mijn engelen: "Oh please....ik ben toch niet de enige die niet in het rooster heeft gekeken?"
Lotgenote
Maar gelukkig er kwam nog een lotgenoot bij......en toen waren we met zijn 2en.
Oh, en daar begon de les: We beginnen eerst op een commando manier met ademen, op haar tempo, in door de neus, uit de de mond en dat wel 20x. Een perfect recept voor hyperventilatie, dus ik kies ervoor dat niet op haar manier te doen en probeer met gesloten ogen bij meZelf en Zen te blijven...
Inwendig glimlach
"Sonja, ogen open, kijk wat je doet!" " Sonja, nog een beetje verder, dat lukt best, ja zo ja!" Verrek waarom kent ze mijn naam zo goed! Ondanks alles moet ik enorm inwendig lachen om de situatie, vooral ook omdat de dame aan de andere kant van de zaal ook met een wanhopige blik de les aan het volgen is, en net zo'n vuurproef krijgt. Ik probeerde nog wat bemoedigende knipogen te geven. Tot ze me een oefening laat doen met mijn schouders.
Luisteren naar je lichaam
Oeh, daar komt een pijnpuntje aan want dàt is mijn zwakke plek, daar kan ik zo heerlijk al mijn spanningen in opkroppen waardoor ik in Parijs maar liefst 2 Frozen shoulders mocht krijgen. Het is de plek verbonden met het keelchakra vandaar dat ik weet dat daar nog wat werk zit. Maar ik kies ervoor om dat met liefde aan te pakken. Ik smokkelde dus flink met deze oefening maar ze begint weer te commanderen: 'armen dichter bij elkaar! Ja, dat kun je best!" Dat ging me te ver! Dus ik gaf haar aan dat ik dat niet wilde omdat ik ooit Frozen schoulders had gehad, maar zonder echt naar me te luisteren walste ze daaroverheen met de opmerking: "Ja precies, Dáárom moet je deze oefeningen doen! " ...........!
Je innerlijke kind..
Kun je het voorstellen dat je, als 55 jarige, je weer als een onnozel kind voelt als je zo behandeld word? Ik stopte met spreken en met de oefening, wilde geen ordinaire discussie en mijn volwassen ik wist, dit heeft geen zin. Pick your battle is mijn motto. Aan mensen die niet luisteren kunnen/willen daar verspil ik mijn energie niet aan en pas ik toch weer graag mijn ontwijk methode op toe haha.
Een luisterend oor bieden
Het enige wat ik nog kon doen, in het kader van het keelchakra, is luisteren naar het verbolgen medeslachtoffer die het nog waagde op het einde te vragen, wat voor 'vorm' van Yoga het was, ze was alleen de hele zachte vrouwelijke Yin-yoga gewend maar ze kreeg alleen als antwoord: Yoga is Yoga. Tja, dit was een een typische vorm van Yang-yoga, vol met mannelijke energie haha.
Toch...
Was het een mooie oefening voor mijn keelchakra want je vrijelijk kunnen uiten is de weg van je authentieke zelf bewandelen. Dat het geen zin had, was jammer, maar leerzaam. Ik had ook gewoon Nee kunnen zeggen, simpelweg Nee, meer was niet nodig geweest.
Want een keelchakra is ook in balans als je weet wanneer je mag spreken en wanneer niet. En wat ik nu geleerd heb is dat ik niet ga zeggen 'de volgende keer zeg ik gewoon Nee', want dan gaat het universum weer een grapje met me uithalen 🤭
Want 'Nee zeggen' tegen het Universum is, gegarandeerd een test!
Maar 'Ja zeggen' tegen het universum........dat lees je in het volgende blog!
(P.S Sorry misschien kreeg je al een e-mail over dat blog maar kun niet naar de link, dat was een foutje in het per-ongeluk-al-publiceren-van-wat-ik-in-concept-heb-staan, dat moest ik heel snel corrigeren......maar het komt eraan....volgende week! pinky-promise! 🙏 )
Comentarios