Het claimen van het healerschap, hoe word het nog beter dan dit?

Als we in een proces van heling zitten worden we uitgedaagd om voorbij onze belemmeringen, onze verwachtingen, oordelen, bescherm of coping-mechanismen en overtuigingen te groeien. Allemaal menselijke blokkades die ons vastzetten, vasthouden e groei voorkomen. Het zijn ego gestuurde patronen die gericht zijn op controle, een wanhopig zoeken naar een erkenning en bevestiging, voortkomend uit een gevoel van tekort en een zoeken naar veiligheid.

Als dat er allemaal niet zou zijn, wat zou er dan zijn?

Hoe word het nog beter dan dit?

Het is weer een tijd geleden dan ik hier op dit blog een posting deed, niet dat ik niet meer de behoefte heb om te schrijven of dingen te delen maar ik ontdek nadat ik onderstaand blog heb geschreven, die eigenlijk bedoeld is voor mijn andere website, dat ik me vasthoud aan een beperkende gedachte, dat ik me zelf beperk door te denken dat ik hier geen blogs kan delen die niet verbonden zijn of te maken heb met het tekenen van een mandala. 

Na het schrijven van het blog vraag ik me af: is dit zo? Mandala’s hebben ook een helende kracht, mandala tekenen brengt je naar je binnenwereld, de wereld waarin je gevoel en gedachten de wereld vormen waarin we zijn gaan geloven. Mandala’s zijn juist bedoelt om voorbij de grenzen te gaan, en te laten ontstaan wat er mag ontstaan, de mandala is de basis voor het gaan schrijven van mijn blog, voor het kunnen groeien en bloeien. Dus meteen erna bedenk ik me: wat als ik me door deze gedachte niet zou laten belemmeren? Wat zou er dan kunnen ontstaan?

In de energie van die vraag, post ik dus dit blog, ik doe er wel lekker een mandala bij, eentje die voor mij voelt als passend. Ik hoop dat jij mijn belemmerende overtuiging niet voelt en geen problemen hebt met een blog die niet direct gerelateerd is aan het mandala tekenen maar er net als ik aan kan voorbij gaan en denken: hoe wordt het nog beter dan dit? 
Ik wens je veel leesplezier! 

Ik ben een podcast aan het luisteren waarin de quote genoemd word die enorm me me resoneert

Healing is the return of memorie of wholeness,

Wow, die resoneert, vibreert en zet me aan!

In 2023, toen ik mijn eerste reis naar Avalon maakte, de plek waar de energie van het hartchakra van de aarde resoneert, heb ik mijn Healerschap geclaimd.

Voor mij is een Healer iemand die zichzelf heeft geheeld en vanuit die frequentie gaat opereren en daardoor ook anderen hun healing kwaliteiten aanzet of activeert.

Dus de Healer heelt zichzelf maar zet vervolgens ook anderen aan om zichzelf te helen, en dat gewoon door te ontmoeten, de ruimte te bieden te zijn, te connecten met het veld, het hogere zelf, de bron. Op het moment dat ik het healerschap claimde, kwamen de hulptroepen meteen in actie en stuurde het universum me hulp die ik hierbij kon gebruiken, die ik in kan en mag zetten als mijn kwaliteit, als eerste tool was dat de Access Counsiousness Bars, de oorsprong van de quote:

Hoe word het nog beter dan dit?

Mijn vriendin vertelde me toen al: Als je ja zegt tegen jezelf, zegt het universum ja tegen jou!

Er kwamen dus al snel meerdere tools.

Een jaar later in 2024, op de 3e reis naar Avalon, kon ik dan ook zeggen: Ik ben heel. Ik was klaar met het ‘moeten’ helen van mezelf, want ik ben al heel en geheeld! Maar ik mocht er nog achterkomen dat ondanks dit besef, je menselijke fysieke vorm hierin nog belemmerend is, het is een horde die je langzaam, stukje bij beetje mag overkomen, je menselijke geest, je ego, zijn je oogkleppen waardoor je het grote geheel nog niet kan en mag overzien.

Want het wil niet zeggen dat ik niet mijn menselijke uitdaging en blinde vlekken in dit leven heb, en ook regelmatig tegen mijn persoonlijke menselijke en energetische beperkingen aanloop, (lees het ego) maar als healer weet ik dat ze er mogen zijn, dat ik ze aan mag kijken en dat ik ze los mag laten, en ik weet de tekenen te lezen van wat me gaat helpen en wat ik nodig heb. Daar laat ik me graag in mee stromen, volg in liefde, de tekenen,

de leiding van het Universum met alle synchroniciteit.

Wanneer weet je dat je ego aan het werk is?

Als je oordelen hebt, als je meer “Niet" dan "Wel” ervaart, als je beperkingen en belemmeringen ervaart, de ‘onmogelijkheden' gedachten, de “Ja maar’s en de waarschuwingen: niet doen want dan….alles twijfels en onzekerheden komen van je ego.

Het ego huist in je linkerbrein, het deel van de logica, ratio, het gevoel van afgescheidenheid. Het rechterbrein verbind ons namelijk meer het eenheidsbewustzijn.

Let wel, het ego is niet alleen negatief. We hebben het ego nodig, om ons in de menselijke ervaring te kunnen laten functioneren, het is als het menselijke skelet, het bied ons een houvast, een stevigheid, anders zouden we alleen maar  bewustzijn zijn in een zak van huid  met daarin organen.

Door me regelmatig te verbinden met het grotere veld, alleen of samen met anderen, kan ik voorbij dit ego gaan, het is er nog steeds op de achtergrond maar minder belangrijk en dan gebeurt er magie, dat krijgt het hart de kans om van zich te laten horen. Komen er vervolgens inzichten en processen op gang, die precies nodig zijn in het moment. Word ik aangezet om los te laten wat me niet meer dient en zet ik mezelf weer verder in het licht en bevrijd ik mezelf van die beperkingen en ballast.

Bij het beluisteren van de bovengenoemde podcast ontdek ik dat ik me niet bewust was van het hebben van verwachtingen van een bepaald persoon. Als ik bij de yoga op mijn matje lig en mag intunen wat ik nodig heb in het moment, is het dit; vrijkomen van die verwachtingen, het woord attachments komt er daarna bij me boven, je gehechtheden, de houvast die een kapstok zijn voor het rechtvaardigen van de dingen die je doet zoals je ze doet en die mag ik loslaten.

En toen ik het universum vroeg wat me hierbij kan helpen, trok ik de kaart:

Mededogen.

Jemig, mijn menselijk ego ging even door zijn proces: wat is dit weer voor religieus en middeleeuws zwaar woord, wat is het eigenlijk precies, dit moet ik weer op gaan zoeken en me er weer in gaan verdiepen, heb ik daar wel zin in?

Dan neemt mijn healer/hart het weer over: Voor wie is eigenlijk dat mededogen? voor mijzelf of voor de ander? Dan krijg ik al snel een intern antwoord: het is voor mezelf, tja, misschien toch de laptop er maar bij pakken en zoeken wat voor betekenis met me resoneert, als het voor mezelf is dan raak ik toch iets meer gemotiveerd.

Het universum gaf me nog een liefdevol zetje en de aansporing kwam helemaal toen ik het instructie kaartje bij de inzicht kaarten las: je mag met je linkerhand, je gevoelskant, een kaartje willekeurig uit de verspreide kaarten trekken. Dus ik doe dat nogmaals, hopend op een escape, een ‘betere’ makkelijker kaart en hussel de kaarten even op het bed en pak er met links een willekeurige kaart uit:

Mededogen! 

Exact dezelfde kaart, terwijl ik goed gehusseld heb, hoe dan! En terwijl ik verbaasd naar alle kaartjes kijk en naar diegene in mijn hand, dan schiet ik in de lach, echt die weerstand toch! hopend op een Quick fix, maar helaas ik moet aan de bak, mag me even verdiepen in het woord mededogen en pak mijn laptop er maar bij.

Ik kom eerst op een antwoord dat me vertelt dat het een ander woord is  voor medelijden, maar mededogen heeft meer compassie in zich. Medelijden roept ook weerstand in me op; iemand heeft er namelijk niets aan dat je bij hem in de lage frequentie van het lijden gaat zitten, het is meer ondersteunend als je het lijden onderkent en dat in het licht mag zetten. maar....

Ben ik aan het lijden?

Mededogen is een combinatie van empathie en een verlangen om iemand te helpen die lijdt. Het is een emotionele én actieve reactie op het lijden van een ander, gebaseerd op het begrijpen van hun situatie zonder oordeel. Mededogen is geen zwakte, maar juist een krachtig teken van menselijkheid en emotionele intelligentie

In tegenstelling tot medelijden, waarbij er vaak een zekere afstand bestaat, vraagt mededogen om betrokkenheid. Het betekent dat je bereid bent om iemand nabij te zijn in hun moeilijkheden en, waar mogelijk, verlichting te brengen.

Oeh ik voel ineens de bevestiging dat inderdaad het mededogen voor mezelf is, als ik namelijk verwachtingen heb van een ander waar die niet aan kan voldoen: lijd ik! Zet ik mezelf in een positie waarin ik lijd. Dus ik mag mezelf uit dit lijden helpen, met mededogen. Door, betrokkenheid, door in actie te komen en mezelf nabij zijn, dichter bij mezelf te zijn en waar mogelijk verlichting te brengen, ohhh wat gaaf!

Als ik mijn blog wil posten zie ik dat ik al een soort van blog heb gemaakt met deze video erin, synchroniciteit...

https://youtu.be/NQMHmQrvhjg?si=Ek7sKxZIqV8jn1pa

Als een oproep zo duidelijk is, ga ik er mee aan de slag: Release processen.... Het loslaten van mijn verwachtingen van een ander. Ik kom erachter dat ik mezelf ermee vast zet, een beperking creëer en daarin is geen ruimte voor groei, als je verwachtingen los kunt laten, die van jezelf maar ook die je hebt van een ander, ontstaat er ruimte, ruimte die weer gevuld kan worden,

Je zet de deuren open voor kansen, mogelijkheden, frisse, lucht, energie en inspiratie…

Mijn tools die jou kunnen helpen zet ik ook in voor mezelf: Bars, Inner Essence, klankschalen, Avalon en drakenenergie.

Healerschap in uitvoering!

Hoe word het nog beter dan dit!

Dit blog is geschreven voor https://www.sonic-carewellness.com neem er gerust een kijkje.